తిరిగిరాని బాల్యస్మృతులు

 

తిరిగిరాని బాల్య స్మృతులు.

 

దుంపలబడిగా వ్యహరించబడే ప్రభుత్వ పాఠశాల

1వ తరగతిలో భయం భయంగా అడుగు పెట్టిన రోజులు.

నేలపై గోనెపట్టా పరుచుకుని పలకమీద  బలపంతో

అక్షరాలు దిద్దుకున్నరోజులు.

పుస్తకాలలో నెమలి ఈక ఉంచి, దానికి మేత పెట్టి,

అవి పెరుగుతాయని, దానితో పాటు మన జ్ఞానం

పెరుగుతుందని నమ్మి దాచుకున్న రోజులు

పుట్టినరోజున నాన్నగారు కుట్టింఛిన కొత్తగౌను తొడుక్కుని,

అమ్మ చేసిన మిఠాయిలు తిని సంబరపడే రోజులు

పంతులమ్మకి ఒక పువ్వో, ఒక పండో ఇస్తే, ఆమె ప్రేమగ స్వీకరిస్తే

ఎంతో గొప్పగా అనుభూతి చెందిన రోజులు.

ఒక గడుసుపిల్ల పక్కన చేరి ఏవేవో కబుర్లు చెప్పి, నీకు ఈమాత్రం

తెలియదా అని ఎద్దేవా చేస్తే చిన్నబుచ్చుకున్న రోజులు

లెక్కలు తప్పుచేస్తే మా నాన్నగారు వీపు మీద ఒక్కటి వేసి

జాగ్రత్తగా చెయ్యమని మందలించిన రోజులు.

సొంత ఊరు వెళ్ళి టూరింగ్ టాకిస్ లో నేల టికెట్ కొనుక్కుని,

సినిమా చూసి మురిసిపోయిన రోజులు.

అర్ధం తెలియకపోయినా, నోటికి వచ్చిన సినిమా పాటలు పాడుకుంటూ

హాయిగా ఆనందంగా గడిపిన ఆ బాల్యం మథురాతి మథురం.

బరువూ బాధ్యతా లేకుండా అమ్మా నాన్నల నీడలో హాయిగా గడిచిపోయిన 

మథురమైన బాల్యం..