వేరొక్కరూ లేరు విశ్వమంతా నీ మహిమే - అన్నమయ్య కీర్తన

అర్జునుడు ద్వారకనుండి వచ్చి ధర్మజునితో శ్రీకృష్ణ నిర్యాణం వార్తా తెలియబరుస్తూ చెప్పిన పద్యం.
 చెలికాడ! రమ్మని చీరు నన్నొకవేళ మన్నించు నొకవేళ మరది యనుచు
బంధుభావంబున బాటించు నొకవేళ దాతవై యొకవేళ ధనము లిచ్చు ,
మంత్రియై యొకవేళ మంత్ర మాదేసించు, బోధి యై యొకవేళ బుద్ధిసెప్పు,
సారధ్య మొనరించు జన విచ్చి యొకవేళ గ్రీడించు నొకవేళ , గెలిసేయు,

నొక్క సయ్యాసనంబున నుండు గన్న తండ్రి కైవడి జేసిన తప్పు గాచు,
హస్తములు వట్టి పొత్తున నారగించు, మనుజవల్లభ! మాధవు మరవ రాదు.
శ్రీకృష్ణునికి తనపై గల అభిమానం, వాత్సల్యం, చనువు తలచుకుని అర్జునుడు దుఖిస్తాడు. ఒకమాటు చెలికాడా అని ఆత్మీయంగా పిలిచి, ఒకమాటు గురువై కర్తవ్యాన్ని బోధించి, ఇంకొకమాటు మంత్రియై హితోపదేశం చేసి, మరొకమాటు ఒక శయ్యపై కూర్చోబెట్టుకుని కన్నతండ్రి వలె తప్పులు సరిదిద్ది ఆదరించేవాడు. అటువంటి మాధవుని మరచిపోవడం ఎలా అని విచారిస్తాడు.
ఇంచుమించు ఇదే భావం అన్నమయ్య ఈ కీర్తనలో వ్యక్తీకిరించాడు:

వేరొక్కరూ లేరు విశ్వమంతా నీ మహిమే
ఏ రీతి నీవే కలవు ఇతరము లేదు !!
తల్లివై రక్షింతువు తండ్రివై పోషింతువు
ఇల్లాలివై మోహం ఇత్తువు నాకు
వొళ్లయిపెరుగుదువు ఒగి పొర వ్రతమవుదువు
ఇల్లుమున్గిలై ఉందువు ఇంతా నీ మహిమే !!

గురుడవై బోధింతువు కొడుకువై ఈడేర్తువు
అరుదై నిదానమౌ అవుదువు నీవే
దొరవై నన్నేలుదువు దూతవై పనిచేయుదువు
ఇరవై సిరులిత్తువు ఇంతా నీ మహిమే !!

దేవుడవై పూజగొందువు దిక్కు ప్రాణమవుదువు
కావలసినట్లవుదువు కామిన్చినట్లు
శ్రీ వెంకటేశ నీవే చిత్తము లోపలినుండి
ఈవల వైకుంఠమిత్తువు ఇంతా నీ మహిమే !!