ఈ వారం అన్నమయ్య కీర్తన
సువ్వి సువ్వి సువ్వలమ్మ | నవ్వుచు దేవకి నందనుగనియె ||
|| శశివొడచె అలసంబులు గడచె |
దిశల దేవతల దిగుళ్ళు విడిచె ||
|| కావిరి విరిసి కంసుడు గినిసె |
వావిరిబువ్వుల వానలు గురిసె ||
|| గతిసేనే అటు గాడిదలు గూసె |
కుతిల కుడిచి జనకుడు నోరుమూసె ||
|| గగురు పొడిచె లోకము విధి విడిచె |
మొగులు గురియగ యమునపై నడచె ||
|| కలిజారె వెంకటపతి మీరె |
అలుమేల్మంగ నాచారలుకలు దీరె ||
దెవకీదేవి నవ్వుచూ కొడుకుని కన్నది, అని బియ్యం దంచుతూ ఆడువారు సువ్వి సువ్వి అనే ఊత పదాన్ని పాడుకుంటూ దంచుతున్నారు.
అష్టమినాడు చంద్రుడుదయించాడు. కష్టాలన్నీ తీరిపోయాయి. దేవతలందరూ విచారం విడిచారు.
నల్లని పొగఅంటి చీకటి కమ్ముకుంది. కంసుడు కోపగించుకున్నాడు. వావిలపూల వానలు కురిశాయి.
వసుదేవుడు రేపల్లెకి వెళ్ళే మార్గంలో గాడిద కూసింది. భయపడి దాని నోరు మూసాడు.
రోమాలు నిక్కబొడిచాయి. లోకం గతితప్పినట్లయింది. మేఘాలు వర్షిస్తుండగా యమున నదిపై నడిచాడు.
కాలం ద్వాపరయుగం దాటి కలియుగంలోకి చేరింది. వేంకటేశ్వరుడుగా వచ్చాడు. ఇక అలిమేలుమంగకు, నాంచారుకూ కోపాలు తీరాయి.
No comments:
Post a Comment